Nieustraszony strach na wróble

Bardzo fajna i ciekawa bajka o strachu na wróble a w tle opowieść o tym , że strach ma czasem tylko duże oczy, o przyjaźni które na pierwszy rzut oka wydają się niemożliwe ale i sile marzeń, które często stają się motorem do działań.
Polecam.

Bardzo fajna i ciekawa bajka o strachu na wróble a w tle opowieść o tym , że strach ma czasem tylko duże oczy, o przyjaźni które na pierwszy rzut oka wydają się niemożliwe ale i sile marzeń, które często stają się motorem do działań.
Polecam.

Książka mnie urzekła. Piękna nastrojowa, jest to jedna z moich ulubionych bajek i lubię gdy dzieci wybierają ją do czytania do snu.

Książka mnie urzekła. Piękna nastrojowa, jest to jedna z moich ulubionych bajek i lubię gdy dzieci wybierają ją do czytania do snu.

Piękna historia o wyjątkowym postrachu ptaków, który wyruszył w drogę, by... Nie zdradzę już niczego więcej. Zakończenie....wybitne!
Książka świetnie napisana, w moim osobistym rankingu "piórkowym" zdecydowanie drugie miejsce, tuż za "Szarym domkiem"

Piękna historia o wyjątkowym postrachu ptaków, który wyruszył w drogę, by... Nie zdradzę już niczego więcej. Zakończenie....wybitne!
Książka świetnie napisana, w moim osobistym rankingu "piórkowym" zdecydowanie drugie miejsce, tuż za "Szarym domkiem"

Nietuzinkowy bohater i jego wielka wyprawa w świat i do głębin własnego jestestwa... Do tego piękny, poetycki język. Czegoż chcieć więcej?!

Nietuzinkowy bohater i jego wielka wyprawa w świat i do głębin własnego jestestwa... Do tego piękny, poetycki język. Czegoż chcieć więcej?!

Nie wiem czy można napisać o książce że jest spokojna, ale ja tak właśnie ją odebrałam.
Poznajemy tu Stracha na wróble, Wróbelka i Jaskółkę, którzy sobie razem wędrują.
I w zasadzie nie wiele dzieje się w tej książce, ale ma w sobie to "coś" co przyciąga.
Moje dzieci słuchały jej z niezwykłą uwagą i zainteresowaniem.
Polecam!

Nie wiem czy można napisać o książce że jest spokojna, ale ja tak właśnie ją odebrałam.
Poznajemy tu Stracha na wróble, Wróbelka i Jaskółkę, którzy sobie razem wędrują.
I w zasadzie nie wiele dzieje się w tej książce, ale ma w sobie to "coś" co przyciąga.
Moje dzieci słuchały jej z niezwykłą uwagą i zainteresowaniem.
Polecam!

Wyjątkowa, nieprzeciętna historia opisana barwnym, ciekawym, łagodnym językiem. Ilustracje świetnie z nią współgrają. Porusza duszę.

Wyjątkowa, nieprzeciętna historia opisana barwnym, ciekawym, łagodnym językiem. Ilustracje świetnie z nią współgrają. Porusza duszę.

Gdybyście w szalonym pędzie wakacyjnych dni zapragnęli odrobiny spokoju i wyciszenia, to wybierzcie się w niespieszną, pełną melancholii podróż z Nieustraszonym Strachem na wróble.
Pewnego dnia człowiek stworzył stracha na wróble, a dzięki dziecku strach przejrzał i mógł podziwiać piękno natury. Jednak pozostawionemu na polu doskwierała samotność. Z nadzieją zerkał na ptaki, które jednak nie chciały się do niego zbliżyć. Aż znalazł się odważny ptaszek, który nie bał się stracha i zamieszkał w jego kapeluszu. Razem obserwowali świat i marzyli… Aż w końcu wyruszyli w drogę w aby odnaleźć dom rannej jaskółki. Umościła sobie gniazdko w miejscu, w którym ludzie mają serce i… na zawsze zagrzała sobie miejsce w sercu Stracha.
Grzegorz Majchrowski w „Nieustraszonym strachu na wróble” w piękny, poetycki sposób opowiada o emocjach, które są w tej historii najistotniejsze. Jest to powieść drogi, jednak nie znajdziemy tu wartkiej akcji. Są natomiast piękne opisy krajobrazów, jest cisza i sielskość pól i przydrożnych zagajników. Jest spokój i wsłuchanie się w siebie i w naturę. Ta opowieść wycisza i sprawia, że nasze na co dzień śpiesznie łopoczące serca wyrównują rytm. Wiele w mniej marzycielstwa, wytchnienia i spokoju.
Wielu zarzuca jej, że jest nudna. Dla mnie jest wyjątkowa. Uwielbiam jej delikatność i sentymentalizm. Wtapiam się w tę lekturę, oddycham lekko i obserwuję losy bohaterów powoli kroczących z odwagą do przodu. Zachwycam się rodzącą się przyjaźnią i podziwiam oddanie, z jakim ją pielęgnują. Towarzyszy mi w tym mój syn, który sam po tę książkę sięga.
Całości dopełniają utrzymane w stonowanych kolorach ilustracje. Geometryczne, nieco ostre, ale łagodzone przez ciepłe barwy i idealnie współgrające z opowiadaną historią. Nie wyobrażam sobie tej książki zilustrowanej inną kreską niż ta stworzona przez Marię Giemzę. W prostocie kryje się ich największa siła i magia.
Dla mnie wybór tej opowieści w konkursie „Piórko” w 2017 r. to trafny wybór. Niewiele jest tak spokojnych, ale pięknych historii, a czasami warto po nie sięgać.

Gdybyście w szalonym pędzie wakacyjnych dni zapragnęli odrobiny spokoju i wyciszenia, to wybierzcie się w niespieszną, pełną melancholii podróż z Nieustraszonym Strachem na wróble.
Pewnego dnia człowiek stworzył stracha na wróble, a dzięki dziecku strach przejrzał i mógł podziwiać piękno natury. Jednak pozostawionemu na polu doskwierała samotność. Z nadzieją zerkał na...

Przyjemna opowiastka. Krótka, prosta, ale urocza. Idealna dla dzieci, potrafi chwycić za serce. Posiada przepiękne, przemyślane, ilustracje. Głównie o wartości przyjaźni i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie.

Przyjemna opowiastka. Krótka, prosta, ale urocza. Idealna dla dzieci, potrafi chwycić za serce. Posiada przepiękne, przemyślane, ilustracje. Głównie o wartości przyjaźni i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie.

Urocza książeczka :)) bije od niej taki spokój, prostota. Jak dla mnie trochę smutna bo to w końcu strach na wróble, łąki, zima. Ale cudownie się kończy i jest warta poznania:)

Urocza książeczka :)) bije od niej taki spokój, prostota. Jak dla mnie trochę smutna bo to w końcu strach na wróble, łąki, zima. Ale cudownie się kończy i jest warta poznania:)

Grzegorz Majchrowski
"Nieustraszony Strach na wróble"

Widzicie ten rysunek na pierwszym zdjęciu? To moja córka, kiedy skończyłyśmy czytać - pobiegła i w pół godziny wyczarowała takie cudo. Nowa tradycja się u nas zaczyna, wyniesiona ze szkoły, co baaardzo mnie cieszy. Do przeczytanej książki - powstaje ilustracja. Teraz te ilustracje zdobią lodówki - u nas, u dziadków. A ja sięgając po masło - wgapiam się w nie ze wzruszeniem. Kolejny argument przemawiający za tym, że warto i trzeba czytać.
"Nieustraszony Strach na wróble" to książka, która zwyciężyła w 2017 roku w biedronkowym konkursie "Piórko". Gdybym miała w jednym zdaniu określić jej fabułę - napisałabym, że to cudowna bajka o odwadze, przyjaźni i o tym, że na prawdziwych przyjaciół zawsze, ale to zawsze można liczyć.
Rzadko to robię, ale jeszcze zanim kupiłam tę książkę - przeczytałam mnóstwo negatywnych opinii. Że nie dla dzieci. Że wieje nudą. Że pieniądze wyrzucone w błoto ( całe 9,90).
Nie było szans, musiałam ją mieć.
Przeczytałyśmy z córeczką w trzy wieczory i okazało się, że chyba jesteśmy inne. Bo nam się podobała. Nie jest to książka dla dzieciaków, które potrzebują wartkiej akcji, nie znajdziecie w niej dynamizmu zbyt wiele, więc u co ruchliwszych może wywoływać nudę. Jednak są opisy, które czytałyśmy powoli i omawiałyśmy jednocześnie. Są wiadomości ze świata przyrody podane w piękny, poetycki sposób. Mało bajkowości - ale postać bohatera podana w tak niezwyczajnie zwyczajny sposób, jego myśli, uczucia i dobre serce ( choć strach przecież nie ma serca) - rekompensują wszystko. Odnalazłam w niej prawdziwy artyzm literacki i zatonęłam w nim. A córka bardzo polubiła postać Stracha i kiedy okazało się, że już już spotka go nieszczęście - przeżywała ogromnie.
Ilustracje natomiast to nie moja bajka. Tylko że...po przeczytaniu książki nie wyobrażam sobie, że Strach mógłby być z innej kreski.
Reasumując - dla czterolatki zdecydowanie za powolna. Dla ośmio - dziesięciolatka - fascynująca! Dla dorosłego - majstersztyk!

Grzegorz Majchrowski
"Nieustraszony Strach na wróble"

Widzicie ten rysunek na pierwszym zdjęciu? To moja córka, kiedy skończyłyśmy czytać - pobiegła i w pół godziny wyczarowała takie cudo. Nowa tradycja się u nas zaczyna, wyniesiona ze szkoły, co baaardzo mnie cieszy. Do przeczytanej książki - powstaje ilustracja. Teraz te ilustracje zdobią lodówki - u nas, u dziadków. A...